تشکیل گروه میانجی برای آشتی باندهای حکومتی

سایت حکومتی عصرایران- سید رضا اکرمی جزو  اعضای باسابقه جامعه روحانیت مبارز است. او به رغم خاستگاه سنتی و راستگرایانه اش، در باب نیروهای چپگرای جامعه ایران با متانت و انصاف سخن می گوید. اکرمی اگر چه نمی خواهد آشکارا با جریان غالب در جناح راست دربپیچد ولی تلویحاً نارضایتی خود را از برگزاری دادگاه اصلاح طلبان بیان می کند. او خواستار برگزاری دادگاه علنی لباس شخصی های مهاجم به کوی دانشگاه و مسببان حوادث بازداشتگاه کهریزک است.

با او درباره لغو مراسم شبهای قدر در حرم امام گفتگو کردم اما در بحث از چرایی وقوع این واقعه، موضوع گفتگویمان به کهریزک و لباس شخصی های جریان افراطی نیز کشیده شد.

تحلیل شما از عدم برگزاری مراسم شبهای احیاء در حرم امام چیست؟

به نظر من بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری با حضور 85 درصدی مردم و اعلام صحت انتخابات از سوی شورای نگهبان و نیز پس از برگزاری مراسم تنفیذ و تحلیف و اخذ رای اعتماد وزرای دولت دهم از مجلس شورای اسلامی، باید مسائل انتخابات را تمام  شده فرض کنیم و به سراغ حل مشکلات جامعه، نظیر گرانی، بیکاری و تورم، برویم.

ما اگر بخواهیم کماکان مسائل انتخابات را دنبال کنیم، باعث ضرر و خسران جامعه شده و نگرانی و تشویش در جامعه را توسعه می دهیم و ممکن است خدای نکرده مشکلات ناشی از انتخابات اخیر عمیق تر شود و کماکان ادامه پیدا کند.

آنچه در گوشه و کنار دیده می شود این است که شاید هواداران کاندیداها بخواهند با ابراز احساساتشان منجر به تداوم و افزایش تنش در جامعه شوند. حالا چه در مراسم احیاء و چه در مراسم روز قدس. به هر حال این کار، کار مفیدی نخواهد بود. البته حوادثی همچون حادثه کوی دانشگاه، بازداشتهای صورت گرفته، مساله کهریزک و حتی دادگاهی که الان در حال برگزاری است، نگرانی هایی را در جامعه بوجود آورده است اما من معتقدم که ما آرام آرام باید به سمت جمع کردن این مسائل برویم و به مسائل ملی و بنیادین بپردازیم.

در هر صورت لغو مراسم شبهای احیاء در حرم امام هم ممکن است ناشی از همین دغدغه ها و دلشوره ها باشد.

پس شما لغو مراسم شبهای قدر در حرم امام را ناشی از دلایل امنیتی می دانید زیرا برگزاری این مراسم می تواند منجر به تداوم اصطکاک های ناشی از انتخابات شود.

من نمی گویم که قطعاً چنین بوده است ولی با توجه به تلفن هایی که زده شده و تماسهایی که گرفته شده است و مثلاً گفته اند اگر فلان فرد در این مراسم حاضر شود چنین می شود و اگر بهمان فرد در حرم امام سخنرانی کند چنان می شود، به نظر می رسد برگزارکنندگان مراسم احیاء دچار ناراحتی و دغدغه شده اند. بالاخره حرم امام جای محترم و مقدسی است متولیان حرم برای اینکه خدای نکرده در این مکان مقدس تنشی ایجاد نشود، به این نتیجه رسیدن که امسال مراسم شبهای قدر را در این مکان برگزار نکنند.

یعنی شما می فرمایید سید حسن خمینی تحت فشارهای سیاسی برای لغو این مراسم قرار نداشتند؟

من نمی توانم لغو این مراسم را ناشی از فشار سیاسی بدانم بلکه آن را برخاسته از احتیاط و پیشگیری می دانم.

اینکه برگزاری این مراسم یا مراسمی از این دست، تداوم درگیریها و مسائل برخاسته از انتخابات را به دنبال می آورد، آیا ناشی از این امر نیست که بخش عمده ای از جامعه ایران نسبت به شبهات انتخاباتی اقناع نشده است؟

به نظر من بعد از برگزاری خوب انتخابات، حوادثی رخ داد که واقعاً بخشی از جامعه را آزرده خاطر ساخت. این آزردگی هنوز برطرف نشده است. اگر ما این آزردگی را برطرف کنیم یا لااقل مرهمی بر آن بگذاریم، به تدریج آن زخمها التیام پیدا می کند و ان شاء الله مشکلات انتخابات نیز به پایان می سد.

در جمهوری اسلامی مناسبتهای مذهبی وسیاسی فراوانی وجود دارد که می تواند مورد بهره برداری های اینچنینی قرار بگیرد و با لغو مراسم احیا نیم توان کل ماجرا را تمام شده تلقی کرد. به نظر مسوولان حاکم در برابر این پدیده نوظهور، یعنی استفاده از مناسبتهای سیاسی – مذهبی ، چه کار می توانند بکند؟

به نظر من همان طور که رهبر معظم جمهوری اسلامی در سخنان خود گفته اند، ما باید چند کار را انجام بدهیم. نخست اینکه قصه ایجاد اغتشاشات به نحو صحیح کالبدشکافی شود تا خائن و خاطی و خادم از یکدیگر بازشناخته شوند.

جامعه ما هنوز ندیده است که خائن و خاطی در ماجرای کوی دانشگاه و بازداشتگاه کهریزک چه کسانی بودند و مهمتر اینکه، جامعه هنوز تنبیه این افراد را ندیده است.

البته اعلام کرده اند که قاضی مربوطه و دوازده نفر از افراد مرتبط با حادثه کهریزک برکنار شده اند ولی ما هنوز آن طور که باید و شاید نتوانسته ایم صورت مساله را کاملاً باز کنیم.

نکته دوم اینکه، به نظر من اگر از یکسو افکار عمومی را آگاه تر کنیم و از سوی دیگر جامعه را به مصالح کلی اش توجه دهیم و مردم را متوجه این نکته سازیم که مصالح کلی جامعه را نمی توان تحت الشعاع حوادث قرار داد، دیگر جای اصل و فرع عوض نمی شود. یعنی مسائل اصولی، اصولی و مسائل فرعی نیز فرعی باقی می مانند.

نکته سوم اینکه ، ما به گروهی از افراد مطلع و منصف و مصلح نیاز داریم که با طرفین نزاع مذاکره کنند و از دو طرف قصه بخواهند که با نوعی آشتی و نزدیکی، به مسائل انتخاباتی خاتمه دهند.

بالاخره وقتی که توده مردم بیینند که بزرگان جامعه از در صلح و صفا درآمده اند و به مصالح مملکت بها می دهند، به نظرم به تدریج این مناقشات و تنش ها  نیز به پایان می رسد.

و در این میان آسیب هایی که به مردم رسیده چه جایی دارد؟

من معتقد نیستم که ما باید همه این مسائل را به پای نظام بگذاریم. نظام یعنی قانون اساسی، جمهوری اسلامی، قوای سه گانه و رهبری. من مطمئنم که هیچ یک از این ها، یعنی نه رهبری و نه قوای سه گانه، سرسوزنی تمایل نداشتند که خدای نکرده آزار و جنایت و خیانتی رخ دهد.

در طول تاریخ همواره افرادی کاسه داغ تر از آش، کاتولیک تر از پاپ و دایه دلسوزتر از مادر بوده اند. گاهی ممکن است چنین افرادی از روی احساسات و یا غفلت و جهالت مرتکب خیانتی بشوند. من می گویم خائن و خاطی را باید مشخص کرد. ممکن است کسانی صرفاً خطاکار باشند نه خائن و جنایتکار. بالاخره در میانه یک درگیری ممکن است کسی هم مرتکب خطایی بشود. همچنین قطعاً کسانی هم در این میانه در مقام خدمت بوده اند. به هر حال ما باید خائن و خاطی و خادم را از یکدیگر تفکیک کنیم و مصادیق آنها را برای مردم روشن کنیم. یعنی همان طور که دادگاه افراد متهم به ایجاد اعتشاشات برگزار می شود، دادگاه لباس شخصی های حمله کننده به کوی دانشگاه یا نیروهای مستقر در بازداشتگاه کهریزک و یا افرادی که واقعاً به مردم ضربه زده اند نیز برگزار شود.

اگر چنین شود جامعه مطمئن می شود که ما واقعاً می خواهیم عدالت و انصاف و قانون را اجرا کنیم. به هر حال ما نمی توانیم هر حادثه ای را که اتفاق می افتد، فوری به حساب نظام جمهوری اسلامی بگذاریم. در نظام جمهوری اسلامی هیچ کس نمی خواهد ظلم و جنایتی انجام دهد. گر چه که ما حتماً خائن و خاطی داریم.

به نظر شما چرا دادگاه حمله کنندگان به کوی دانشگاه یا مجرمان بازداشتگاه کهریزک به صورت علنی برگزار نمی شود؟

خواسته ما برگزاری این دادگاه است. بالاخره آقایان می گویند که در حال رسیدگی به این حوادث هستند و ما هم امیدواریم که این امر صورت گیرد.

فکر می کنید این دادگاه به نحو درستی برگزار می شود یا اینکه به سرنوشت دادگاه متهمین حادثه کوی دانشگاه در سال 78 دچار می شود؟

ان شاء الله. ما امیدواریم که این دادگاه برگزار شود.